Horgas Péter A Civil Bázis Egyesület elnöke:
Kedves Barátaink, Társaink! Köszönjük, hogy velünk voltatok a Szent István parkban. Többen kérték, most itt közre is adjuk Fleck Zoltán, jogász barátunk megtisztelő levelét.
“Kedves Barátaim!
Kedves polgártársak!
A Civil Bázis mozgalom ma történelmi jelentőségű tettet hajt végre, közösségivé teszi az alkotmányozást. Mindenki, aki részt vesz ebben a hosszú folyamatban radikális lépést tesz a természetes felé. Egy ország alkotmánya mindenkié, abból a közösségi tapasztalatból származik, hogy szabadságainkat magunknak kell megvédeni. Természetesnek kell gondolnunk, hogy részvétel nélkül nincs alkotmány. Természetes, hogy mozgalomként, forradalmi tettként kell tekintenünk a diktatúra felszámolását jelentő alkotmány létrehozatalára.
Jelenleg Magyarországnak nincs alkotmánya. Magyarország megint arra kényszerül, hogy rendszert váltson, megszüntessen egy amorális, korrupt egyeduralmat.
Akik itt vannak tudják, mi a tét: ha nem próbálunk meg szóba állni egymással, ha nem igyekszünk a lehető legtöbb polgártársunkat bevonni, ha nem tudunk létrehozni megegyezést arról, hogy milyen elveket, milyen közös minimumot kell tartalmaznia a demokratikus Magyarország alkotmányának, akkor az aljas szándékkal intézményesített, egyeduralmat és önkényt létrehozó alaptörvénynek nevezett csapdában maradunk.
Születnek jó, szabadságot és demokráciát biztosító alkotmányok széles néprészvétel nélkül is. Sajátos körülmények között jelentős politikai személyiségek képesek egy közösség valós érdekeinek felismerésére és saját hatalmuk korlátozására. Jelenleg csak a sajátos körülmények adottak. Alkotmányozó erőnek a népet kell tekintenünk.
A természetest ma bizonyítanunk kell, mert sokan úgy tartják, hogy a népet, a társadalmat, az embereket nem érdekli, hogy mi van az alkotmányban. Hiába kézenfekvő, hogy a közvagyon ellopása, a kórházak állapota, az iskolák nyomora, a munkahelyi kiszolgáltatottság, a környezet pusztítása közvetlenül függ össze a diktatúra alaptörvényével, a korlátlan kormányzati hatalom gátlástalanságával. Ez az érdektelenség és apátia a politikai osztály felelőtlen tevékenységének következménye, előállított és tudatosan fenntartott állapot.
Értelmesen meg tudjuk vitatni közös dolgainkat. Akkor is így van ez, ha erre alig van hagyományunk. Az önkéntes alávetés, visszahúzódás, lemondás, menekülés azonban nem mindig kényelmes. Most van itt az ideje, hogy a mindenkori kormányzati hatalom gyakorlásának feltételeit, korlátait, jogaink garanciáit, a demokratikus Magyarország arcát magunk és utódaink számára megteremtsük. Mi mindannyian: azokkal együtt, akikkel még nem álltunk szóba, akiket alig ismerünk, akik más közegben élnek, akik más istenekben hisznek, akik mások. De nem idegenek, mert ugyanannak a politikai közösségnek a tagjai, ugyanannak a szuverenitásnak egy darabját hordozzák.
A jelenlegi politikai helyzetben az alkotmányozás szinte az egyetlen békés kiút. A diktatúra alaptörvénye akadályozni fog minden demokratikus hatalomgyakorlást, ezért hozták létre, ez a funkciója. Demokratikus alkotmányozás nélkül nem lesz demokratikus Magyarország. Társadalmi részvétel nélkül aligha lehet erős, stabil és legitim alkotmányozás.
Most fog eldőlni, hogy létezik-e, létrehozható-e a magyar politikai közösség, képes-e alkotmányozó hatalommá válni, kilép-e az alkotmányjogi fikcióból, hogy megjelenítse: a hatalom valóban a néptől ered. A jelenlegi rezsim olyan helyzetet állított elő, amelyben a választáson való részvétel ehhez nem elég. A jelenleg hatályos alaptörvény egy megnyomorított, képmutató, gyűlölködő, intoleráns társadalom normája, ijesztő, torz képmás. Ez nem lehet a mi országunk, nem fejezi ki igazi valónkat, nem lehetünk ilyenek.
Nem a bizonytalanság és félelem, hanem a lehetőségek ideje kezdődik. Ha képesek leszünk az alkotmányozás békés és demokratikus eszközével megmozdítani a társadalmat. Ha valóban mozgalommá tesszük a magyar politikai közösség arculatát kifejező, a jó hagyományainkat felelevenítő alkotmány legfontosabb elemeinek, fő irányainak meghatározását. Nem lesz az az erő, amely ezt semmibe vegye. Hívjunk mindenkit, nyissuk ki a kapukat, szervezzünk beszélgetéseket, álljunk szóba egymással, ne engedjük, hogy ránk hivatkozva hagyjanak ki a jövő formálásából! “